Pomoc psychologiczno-pedagogiczna

Logopedzi w naszym przedszkolu to:

mgr Honorata Olak

mgr Małgorzata Szczepaniak

 

 

Zachęcamy do zimowej gimnastyki buzi i języka

                                               

Źródło: Bliżej Przedszkola

 

12 przykazań logopedycznych dla rodziców

Prawidłowy rozwój mowy dziecka zależy od warunków środowiska, w którym wychowane jest dziecko. Błędy wychowawcze otoczenia niosą zawsze mniej lub bardziej negatywne konsekwencje dla dziecka.
Profesor Leon Kaczmarek, ojciec polskiej logopedii, zamieścił w swojej książce „Nasze dziecko uczy się mowy” w 1966 roku 12 przykazań logopedycznych:

1. Narządy mowne kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Opieka logopedyczna nad naszym dzieckiem powinna się rozpocząć już przed jego narodzeniem. Ważne jest nie tylko to, aby matka podczas ciąży nie paliła papierosów i nie piła alkoholu. Istnieje przecież problem palenia biernego, a także przyjmowania różnego rodzaju lekarstw, z których wiele może mieć wpływ na rozwój płodu. Dziecko słyszy od 4-5 miesiąca życia płodowego, a więc rodzi się z kilkumiesięcznym doświadczeniem słuchowym. Świadomi tego rodzice mogą zadbać, aby to doświadczenie było jak najlepsze. Nastroje matki to nie tylko przyspieszone bicie serca, ale również jej sposób mówienia. Lepiej, aby dziecko poznawało łagodny, kojący ton głosu matki.

2. Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego. Jeśli dziecko będzie miało właściwy przykład jego mowa będzie kształtowała się poprawnie pod względem słownikowym, składniowym, fleksyjnym i gramatycznym.

3. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia już od pierwszych dni życia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciała, a następnie reakcje głosowe. Gdy takich zachowań brakuje ich przyczyną może być osłabiony słuch. Wtedy koniecznie trzeba zasięgnąć porady lekarza.

4. Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia. Jeśli do 6 miesiąca dziecko nie głuży i jest mało ruchliwe – trzeba wywołać u niego obie czynności. Głużenie to odruch bezwarunkowy oznaczający dobre samopoczucie dziecka. U zdrowego dziecka pojawia się między 2-4 miesiącem życia. Rozwój ogólnej sprawności ruchowej wpływa na rozwój mowy i na odwrót: opóźnienie w chodzeniu, samodzielnym ubieraniu jest często powiązane z opóźnieniem w mowie i różnymi jej zaburzeniami.

5.Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy – rozszczep wargi, dziąseł lub podniebienia, zniekształcenia w układzie szczęk, uzębienia – powinno się bezwzględnie pójść z nim do lekarza specjalisty: chirurga lub ortodonty. Wszystkie wymienione nieprawidłowości mogą przyczynić się do powstania zaburzeń mowy oraz inne daleko idące skutki, takie jak kompleksy, nieśmiałość czy nawet agresja.

6. Jeśli dziecko jest leworęczne, w okresie kształtowania się mowy nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką. Między rozwojem sprawności ręki a rozwojem mowy istnieje związek – u dziecka praworęcznego ośrodki mowy są w lewej półkuli mózgu, a u leworęcznego w prawej. Kiedy naruszymy w tym okresie naturalny rozwój sprawności ruchowej możemy doprowadzić do opóźnienia umiejętności mówienia, a bardzo często nawet do zaburzeń mowy, a w szczególności do jąkania. Jako nowocześni rodzice musimy mieć świadomość, jak wielkie szkody przynosi zmuszanie dziecka do posługiwania się prawą ręką, gdy jest ono leworęczne.

7. Kiedy dziecko samo zaczyna coraz więcej mówić nie wolno tej skłonności gasić np. obojętnością lub cierpką uwagą, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie, staje się nieufne, przestaje mówić. Rodzice i opiekunowie powinni wspierać i stymulować rozwój mowy dziecka. Nie należy go hamować, ale raczej podnosić poprzeczkę. Czasem nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak chłonny jest umysł naszego dziecka i jak wiele rzeczy może ono zrozumieć. Bądźmy otwarci na jego otwartość. Naturalna potrzeba mówienia przez nasze dziecko będzie prowadziła do podejmowania prób mówienia jak otoczenie, czasami z różnymi efektami, ale to dalej prowadzi do opanowania poprawnej wymowy.

8. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada w mowę. Zgodnie z zasadą profesora Kaczmarka, powinniśmy wykorzystać każdą okazję do nawiązania kontaktu werbalnego z naszym dzieckiem.

9. Należy pilnie obserwować czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą wiekową. Pamiętajmy, że każdy przypadek jest inny. Nawet jeśli mamy doświadczenie z trójką własnych dzieci, nagle może się okazać, że u czwartego rozwój mowy przebiega inaczej i jest to proces nieprawidłowy.

10. Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu przez ciągłe poprawianie i zmuszanie do poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksu niższej wartości, straci zaufanie do otoczenia, przestanie mówić. Nasze reakcje na mowę dziecka muszą być zawsze pozytywne. Pamiętajmy, że nie musimy poprawiać mowy malucha. Wystarczy, że my będziemy mówili poprawnie, a on sam skoryguje swój sposób mówienia.

11. Dziecko trzyletnie monologuje, ale chce też rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się, w umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć. W wielu tych przypadkach są odstępstwa od normy, ale powoli są one eliminowane. Dziecko zauważa pomyłki i coraz częściej je poprawia. Cierpliwość otoczenia pozwoli traktować to jako cenne ćwiczenia językowe.

12. Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Powstające w Polsce coraz liczniejsze poradnie logopedyczne są w stanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą z nimi jak najściślej współpracować.

Bardzo ważne jest też unikanie powtarzania języka dziecięcego, gdyż to utrudnia dziecku przyswajanie poprawnej wymowy. Zwracając się do dziecka należy mówić zawsze prawidłowo, poprawnie gramatycznie, powoli i wyraźnie.

 

źródło: http://verbis-logopedia.pl/